“I’m sensitive. Deal with it. If you can’t, that’s no longer my problem anymore.”

Pinost ko kanina sa facebook. Ang taray ko ano? May pinaghuhugutan kasi ako. Nag-inaso na naman kasi ako kagabi. Boset na Mamoy yun. Edi, nagsideline na naman ako kagabi sa mga amo ko. Mga wala na kasing susuotin kaya naglaba na ako. Tulad ng dati, ako na naman lahat, si Mamoy lang ang huling banlaw, hakot sa rooftop at sampay ng konte. Nung nagsasampay kami, sabi ko, hintayin mo ako, huh? Naknampucha, saan kaya galing yung masamang hangin sa tuktok nya at sinagot ako na, mi, nanonood ako ng basketball eh. Di na lang ako umimik. Hutangina. Ang sarap lang iwan nung mga sinasampay ko kagabi. Edi ang ending naiwan akong mag-isa. Pagbaba ko, sinalubong nya ako ng, mi, tambak. Sa isip-isip ko, itambak ko sayo etong hawak kong timba eh. Di ako umimik, tapos tinanong nya ako kung bakit ako nakasimangot. Di na lang ako umimik pa din, baka makapagsalita ako ng di maganda. Mag-away na naman kami. Tapos inasikaso ko naman ang sarili ko at nahiga na ako. Tapos na syang manood, naglinis na sya ng katawan nya. Inayos ko naman yung higaan namin. Tapos binuksan nya yung TV, sinabihan ko sya na ilipat sa channel 7 kasi nanood ako ng My Husband’s Lover. Hihi. Tapos nung nagawa na nya, humiga na sya. Kumuha ng babasahin at saka ako umimik. Sabi ko, Igawa mo ako ng sampayan dyan sa banyo huh? Tinanong nya ako kung bakit, sabi ko, Para dyan ng ako magsasampay, iaakyat mo na lang. Sagutin ba naman ako na ang sensitive ko. Sabi ko sa kanya, Alam mo pa lang sensitive ako eh. Gawin mo na lang. Ewan ko lang kung gagawin nya. Kasi kung di nya gagawin, sya na paglalabahin ko at ako na lang ang magsasampay. Kasama lang kasi minsan ng loob.